Sunday, February 26, 2006
لینک تیزر آلبوم پاپ کرنشادمهر عقیلی هنرمند و موزیسین هر کاریم بکنه اگه روزی ضعیف ترین کارا با سکسی ترین ویدیو رو هم داشته باشه مقصر نیست
مقصر ماییم که گاه و بیگاه خودمونو در مقام کسی قرار میدهیم که لیاقت ارزش گذاری رو کارها رو داره
وقتی در وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ما میلیاردها تومان در یک جشنواره هنری -فجر- خورده میشه دیگه نباید دنبال کار باهاش بود
اگه شادمهر در ایران بود باز هم مجوز نمیگرفت همونطور که خیلی از افراد الان مجوز نمیتونن بگیرن چون موسیقیشون حرفی برای گفتن داره . شبکه هایی مثل مهاجر کجای موسیقی ما را نشون میدن ؟ اینست موسیقی داخل ما که باعث خوشحالی خواننده های لس آنجلسی شده ؟ - زمانی فکر میکردن رقیب دارن-
/شادمهر مسافر . دهاتی و... کجا رفت ؟/
او همین دور و وراست تویی که سر از لاک خود بیرون نمیآری
شادمهر در لحظه به لحظه آهنگاش با تو حرف میزنه
شادمهر سال ها در ایران با ترانه هاش با تو حرف زد وقتی در به در در راه رو های وزراتی که برایش بوی غریبه ها رو میداد به نفس نفس می افتاد وقتی پس از شنیدن جواب های سربالا از دهان کسانی که به ظاهر هم زبان و نه هم کیش او بودند به اوج نفرت و انزجار میرسید ولی دهان باز نمیکرد- این لحظات رو خیلی چشیده ام چون همیشه قدرت با ما نیست- فریادی از درون میکشید و تو در تنهاییهایت به ترانه هایش گوش میدادی و در اوج غرور بودی از بودن همچین هنرمندی در نزدیکیه خود
ولی،ولی گویی ؛ او که زبانش با ما یکیست ولی هم کیش من نیست هیچ احساسی به هنر نداشت و به فکر نماز و روزه گرفتن بود و نمیدانست ؛ خیلی چیزها رو نمیدانست
وقتی در سال 1381 روزی صد هزار تومان برای نوازندگی پول میگرفت ولی فقط نباید اسمش رو جلد میرفت یا با عبارت ش.ع به جای شادمهر عقیلی مزین میشد به این فکر می افتاد که روزی او هم میتواند دوباره مستقل کار کند و در شبکه مهاجر یا امثال آن ویدیو بدهد ؟
نه او هم فهمید ابتذال فقط در کلام و سکس جلوه نمیکنه ابتذال در موسیقی ؛ یعنی کسی که نه صدا داره و نه موسیقی بلده به خودش اجازه بده آلبوم بزنه و ویدیو یی بسازه که در اون چند دختر با فجیع ترین لباس ها و آرایش ها منتها با روسری که ما رو به یاد فاحشه های تهران می اندازند حضور داشته باشند
اینست اسلام شما یا اینست اسلام ابتذال
شادمهر در راهی افتاده که خودش هم فکر نمی کرد ، جوانان ایرانی خارج کشور که تنها ساپورت کننده های موسیقی هستند با شادمهر ما غریبه بودند و چیزی جز رقصیدن در کلاب ها نمیدانند
و این بود جبر زمانه ما برای از بین بردن هنر