Sunday, November 20, 2005
هر چند دهه اي كه از عمر بشر ميگذره با تغييراتي همراه هستش به طور كلي گذار از يك نوع زندگي به نوع ديگر هرچند آهسته ولي هميشه بوده ؛ مثلآ قبل از دهه نود ميلادي اگه از كامپيوتر صحبت ميشد شنونده به هيچ وجه مسائل رو نمي فهميد .
و هر قشر و دسته اي به نوعي براشون از بين رفتن فاصله ها با نامه هاي الكترونيكي يا اطلاع رساني هاي سريع و دقيق غير قابل قبول بود آخه چه جوري ميتونستند همه رو در نادانيه مطلق بزارن ؛ اين جوري بود كه جامعه ي جهاني به نوعي ديگر از زندگي گذار كرد
در اين عصر نوع فريبكاري دولت ها و ناداني هاي ملت ها فرق كرد ، فريبكاري ها ديگه جواب نميداد درسته يه تعدادي بازم گول حرف ها رو ميخوردند ولي ديگه اون دوران نبود كه همه مردم هر هفته جمع شنو يكي بياد داستان تعريف كنه و هر جور شده همه رو به سمت خودش بكشه
در اين زمان بود كه يا بايد حرف و گوش ميكردي يا روانه ي زندان ميشدي ، خوب اگه اينم نبود كه ديگه چه جوري حكومت ميكردن
ولي در گذار ديگر بشر به نوعي ديگه از زندگي همراه با ظلم و ستم خواهد بود يا همه ي اين حرف ها خنده دار خواهد بود .
وقتي يك زن از اروپا، آمريكا ، ... ميشنوه در كشوري مثل عربستان همجنس اون رانندگي نميتونه بكنه راي نميتونه بده و... واقعآ چي فكر ميكنه ؟
آيندگان هم همين فكر رو خواهند كرد در مورد تمام مشكلات ما
البته نه آينگان بسيار دور بلكه همين سال هاي آينده
در دوراني كه ديگر مسافت ها معنايي ندارند و ديگه لازم نيست براي كار و تحصيل و ... كيلومتر ها رو طي كني . اين كار به وسيله ي اسكنر هاي مولكولي انجام خواهد شد و فقط كافيه پشت اسكنر قرار بگيري ، يا استفاده از دستگاه هايي كه بعد مكان رو حذف ميكنند ( بعدآ بيشتر صحبت مي كنيم ) يا پيشرفت علم نانو
در اين دوران مشكلات الان ما خنده دار هم نيست چون ديگه در ذهن ها نميگنجه